Hayatın rutini içinde nasıl da kayboluyor, insan?/! Aceleci bir tavırla yüklendiğimiz toplumsal ve bireysel roller zaman içinde mekanik bir tekrara dönüşüyor. Nihayetinde özellikle hayatla ilgili her şeyin baş döndürücü bir hızla değiştiği büyük kentlerde her biri ayrı kıvamda ve renkte yaratılmış olmalarına rağmen birbirinden ayrışmayan, dolayısıyla hiçbiri kendisi olmayan, yığınlar içinde kaybolmuş, körel(til)miş klişe ruhlara tanık oluyoruz. Günbegün öznel aidiyetimizi yitirmeye belki de ruhs ...