Dostoyevski, İnsancıklar’da, "Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." der ya. İçinde
bulunduğum hal tam olarak o. Acı, sübjektif bir his. Kurşunun girdiği tenle, o sahneyi gören kişiden
hangisinin daha fazla acı çektiğine peşin bir yargıyla karar veremeyiz. İnsan oturduğu yerde bile dişi
kerpetenle çekilir gibi, etinin parça parça koparıldığı gibi bir hisse gark olabilir mi? Elbette. Hatta bu durum
din ...