Refah devleti modelinin sürdürülemez olduğu üzerine şekillenen baskın söylem sonuçlarını vermeye başlamıştır. Sosyal politika, sosyal refah, planlama gibi kavramların kullanımı sürelerinin bittiği ifade edilmektedir. Bu süreçte bireyin hak ve özgürlüklerini temel alan sosyal hukuk devleti anlayışı terk edilmektedir. Sosyal yardımlara indirgenen sosyal refah anlayışı, ihtiyaç gruplarını tipik bir bağımlılık döngüsüne sıkıştırmaktadır.
Çocuk haklarına dair sözleşmenin kabulünün üzerinden ...