Yılın ilk ayıydı. İznik, soğuktu. Çalınan kösler ise acının habercisiydi. Süleymanşah'ın aklına gelen başına gelmişti. Gelen Porsuk Bey'in ordusuydu. Ordu, İznik girişindeki karargahâ dağıldı. Emir Porsuk ve diğer komutanlar ise maiyeti ile birlikte otağa doğru at sürüyorlardı. Onların hemen ardında bir at arabası vardı. Üzerinde ise bir tabut... Süleymanşah, her şeyi anladı. Gözleri doldu. Porsuk Bey, Süleymanşah'ın otağının önünde durdu.... Süleymanşah'a selam verdi. Süleymanşah ile birlikte o ...