Dünya korkunç kötüleşti. Şu Ademoğlu nankörün teki.. İkide bir ihtida edip duruyor, en sadık, güvendiğim adamlarım bana çelme takıp arkamdan vuruyor. Halbuki ben yemedim, içmedim, giymedim demedim, azdırdım; bir gün yüzü görmedim demedim, kandırdım. Hep kendi iyilikleri için.. Kendim için bir şey istiyorsam namerdim. Benim işçim, benim köylüm, benim vatandaşım; benim çulsuzum uğursuzum, benim hortumcum.. Gene de Ben Ben....
...