Zaman cahiliye zamanıydı. Asır karanlık çağların karanlık günlerine şahitlik ediyordu. İnsanlık açık bir hüsrandaydı.
Ve rab gönderdi elçisini. Ki kulları karanlıklardan aydınlığa, bataklıklardan huzura ersinler diye.
O geldi ve nura gark oldu alem. O geldi, kirlenen asra rahmet yağmurları gibi sağanak sağanak bereket indi.
Alemler şahitti o elçiye ve onun elinde yıldızlaşan sahabelerine.
O kutlu nebinin ilmek ilmek dokuduğu yüreklerdi ashap. Her biri onun için dünyalara ...