Bomboş bir düzen…
Issız oda…
Dönüp dolaşıp aynı noktaya geldiğim düşünceler
silsilesi…
Belki hayatımın en güzel günleri belki rotayı değiştirip
en güzel günlere kapı aralama vakti.
Titreyen ellerimi, yalnızca ıslanmış kirpiklerimi
kurutmak için kullandığım, boş döngülerin gerçekleştiği bir
zaman dilimi.
Bekliyorum…
Öylece bekliyorum.
Biliyorum, beklemek insana bir şey vermez.
Zira hayat bana güçlü olmayı öğretti. Asla pes
...