"
Zaten ruh, geçmişe gömülen, yüze göze sürülen eski tip bir "esanstı", herhalde nostaljik malzemeydi.
Hesabımıza kitabımıza gelseydi, hiç kuşkusuz yenilmez içilmez, diğer azalarımıza olduğu gibi -meselâ kalp- tez elden ona da fiyat biçilirdi.
Bazen ruh cisimleşir, vitrine konur veya Bit Pazarı´nda satılırdı. Can çıkmazdı da, ruh çıkardı.
Bilim masalarında, beden yarıldı içine bakıldı. Ruhun olmadığına karar kılındı.
Üstelik haspa, zannedildiğinin aksine pek hafif gr ...