Yıldızların, çivilediğin yerdeler,
Bulutların, eksik olmasınlar,
Hep aynı minval üzre, senden gelip sana giderler.
Güneşin böler günlerimizi
Bir portakal gibi ortasından ikiye,
Yarısını kulların yer, yarısını geceler
Denizlerin senin elinle doldurduğun kasede
çalkalanmaktadırlar.
Ne bir damla artmış, ne bir damla eksilmişlerdir.