Ayseli, bozgun yemişken girdin gönül dünyama.
Vahalarımda sular bitmişti, gazel dolmuştu bağlarıma.
Babil’in asma bahçeleri artık hazana durdu.
Bülbül şakıyan saraylara akbabalar kondu.
Ninova’nın nedametinden doğar, Asur’un mitleri.
Ayseli senin raksınla çalar Endülüs’ün zilleri.
Aşklar yazılsın diye doğmuştur Uygur’da alfabe.
Kırmızı bir gül açar, Ayseli’m Taklamakan Çölü’nde.
Kansu boylarında darmadağın olmuş çerilerim.
Çakınlar vurmuş gön ...