Dünde kalan ve artık mâlûmun olan her şey, bir zamanlar
kendisini merak edip durduğun bir meçhuldü. Adına
gelecek diyordun. Bekledin, geldi, gördün. Bazen çok
zorlayan sıkıntılar, bazen ferahlatan sevinçler olarak teşrif
etti.
Adı her ne kadar geçmiş ise de tecrübe ettiğin kadarıyla,
anladın ki geçmiş, geçmez. Ateşiyle kalmasa, közüyle kalır.
Közüyle kalmasa, tozuyla kalır. Tozuyla kalmasa, iziyle kalır.
Mâdem böyledir, sızlanmanın hiç gereği yoktur.
...