Peygamberimizin çocuklara olan şefkati ve sevgisi bambaşkaydı. Bir çocuk gördüğü zaman Peygamberimizin mübarek yüzünü neşe ve sevinç kaplardı. Onu tutar, kollarının arasına alır, kucaklar, okşar, sever ve öperdi. Gördüğü ve karşılaştığı her çocuğa selâm verir, halini hatırını sorardı.
Cahiliye döneminde kız çocuğu olan insanlar onu doğar doğmaz diri diri toprağa gömerek öldürürlerdi. Bu vahşice âdeti, kimileri tuhaf bir cahiliye âdetiyle, kimileri geçim sıkıntısı bahanesiyle, kimileri de se ...