Arkamı dönüp yürüdüm. Aydınlık geceydi hatırladığım. Dünya yeni bir
oluşun eşiğindeydi sanki. Öyle hissediyordum, içim kıpır kıpırdı. Bir
yanardağ kaynıyor ya da kabuk kırılıyordu. Coşkulu, güçlü bu çağrıyı ilk
kez duyuyordum. Kararımı vermeliydim. Ne olacaksa olmalıydı. "Biri
suya atladı, yardım edin!" diyen ses ayaklarıma dolandı. Durdum. Artık
bu oyunlara son vermek gerekiyordu. Yardımcı karakter olarak
yaşamaya devam mı edecektim yoksa hayatımın kahramanı ...